-
Archieven
- november 2025
- oktober 2025
- september 2025
- april 2025
- december 2024
- oktober 2024
- september 2024
- juli 2024
- februari 2024
- januari 2024
- juni 2023
- mei 2023
- mei 2022
- maart 2022
- februari 2022
- januari 2022
- september 2021
- juni 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- november 2020
- februari 2020
- oktober 2019
- september 2019
- juni 2019
- april 2019
- maart 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- februari 2018
- september 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- januari 2017
- maart 2016
- juli 2015
- maart 2015
- augustus 2014
- mei 2014
- november 2013
- oktober 2013
- augustus 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- september 2012
- september 2011
- augustus 2011
- februari 2011
- december 2010
- juni 2009
- december 2007
- mei 2007
- november 2006
-
Meta
Maandelijks Archief: oktober 2025
Recente ‘Groene Jeroen’ columns 2025
27 oktober 2025
94 Slobbermans tijdens de nietlunchpauze. Foto Jeroen Verhoeff SLOBEEND Kijk, een mannetje slobeend! Zoals bij alle eenden zijn mannetjes mooi bont gekleurd en de vrouwtjes duidelijk niet. Mama moet namelijk zo onzichtbaar mogelijk zijn als ze op haar nest zit te broeden. Ook daarna dienen ze liever niet op te vallen als ze nog minstens een maand rond moeten zwemmen met hun eveneens geschutkleurde jongen. Mannen leven veel onbekommerder, dus die kunnen het zich veroorloven om er juist opvallend uit te zien, zodat het vrouwvolk gecharmeerd van ze raakt. Want de bink met de mooiste kleuren is vaak de gezondste van het stel en is daarmee dus ook de aangewezen leverancier van het beste genetische materiaal voor het toekomstige kroost. Waar de enorm lange flamingo een grote en raar gekromde snavel heeft, die hij ook nog ondersteboven houdt om zo vanuit de hoogte allerlei kleine beestjes uit het water te kunnen filteren, doet onze kleine slobberd minder moeilijk. Hij legt zijn enorme, lepelvormige snavelkokkerd gewoon plat en bovensteboven op het water en zwemt er zo al slobberend mee rond, vandaar zijn naam. Zo zuigt hij water …