• 
• .

Ooit stak ik op een klein schip een stormachtige, winterse Atlantische oceaan over. Om de verveling te verdrijven zat ik vaak op de boeg op de uitkijk naar dolfijnen. Maar met windkracht 9 zie je die niet snel. Wel verschenen er regelmatig, ogenschijnlijk uit het niets, eenzame papegaaiduikers in beeld die steevast razendsnel vlak voor de boeg onderdoken. Stoer hoor, zulke kleine vogels midden op die grote zee. Deze dobbert op rustiger water.

De spiegeling van het wateroppervlak blijft me eindeloos fascineren. De werkelijkheid wordt hier vervormd, op zijn kop gezet en vermeerderd. Abstract en tegelijkertijd realistisch. In helder water werkt het het meest vervreemdend.

• .
• ‘Snorkelen‘
• .
• Papegaaiduiker (Fratercula arctica).
• .
  • 42 x 60 cm – acryl op paneel – verkocht
  • ..
  • Volgende >